Zowel goed als niet

Slechts drie sterren voor een boek van Foster Wallace, dat wringt een beetje hoor. Maar ik wil vooral de modale lezer, die misschien eens iets wil proberen van Foster Wallace, niet misleiden. Want dit is geen topcollectie. Maar ze bevat wel topstukken. Het openingsessay 'Federer, both flesh and not' is om duimen en vingers af te lekken: heerlijk hoe lyrisch DFW over tennis schrijft, hoe hij er in slaagt een balwisseling vloeiend en boeiend op papier te zetten en hoe hij bijna wiskundig aantoont wat het unieke aan een tennisspeler als Roger Federer is. Ook het essay over het boek 'Wittgensteins mistress' konden we erg smaken, al ging het ons soms boven de pet. 'Democracy and the U.S. Open' was dan weer een speelse belichting van de commerciële kant van het tennis en een stuk waarin DFW een aantal keer zichzelf ontwapenend (zelfs een beetje aandoenlijk) blootgeeft. The (as it were) seminal importance of Terminator 2 was ook smullen: hoe DFW populaire cultuur onder het mes neemt (niet per se negatief bejegend) en fileert waarom T2 een symptoom van een bepaal soort actie film is. Tot slot vonden we het meest verrassende stuk misschien 'Twenty-four word notes' waarin DFW uitleg, commentaar of visie geeft bij 24 woorden. Het gaf ons leuke inzichten in taal en leerde ons hoe gedreven, perfectionistisch en toch ook speels DFW met taal bezig was. Grappig, erudiet en soms verrassend, die stukjes. We onthouden nog een origineel voorwoord voor een 'Best of American Essays' uitgave en een bezorgde, alerte en nog steeds relevante brief over vrijheid na 9/11. De hierboven vernoemde essays geven we met plezier 4 of soms zelfs 5 (Federer en 24 words) sterren, de anderen vielen tussen de mazen van ons kwalitatieve web. Desalniettemin* : graag gelezen! *eigenlijk gewoon dus, maar ik vond desalniettemin veel mooier staan. En een recensie van een boek van DFW zou toch steeds een voetnoot mogen bevatten, niet?

Door Gert De Bie