Straffe, relevante verhalen van een scherpe pen
Engelstalig

Verhalenbundels beoordelen is een beetje een ondankbare taak. Zelden halen alle verhalen hetzelfde niveau. Beoordeel je dan het gemiddelde of het beste van zo'n bundel? Wat ben je al vergeten als je 26 verhalen leest en nadien een recensie uit je vingers tovert?
Enfin, laat ons akte nemen van die nuances en gewoon verder doen.

Shirley Jackson heeft een vlotte, rake en heldere pen. In sommige verhalen heeft ze na 2 zinnen een spanningsboog opgebouwd die je niet meer loslaat, in andere verhalen weet ze met een openingszin een hele wereld te scheppen. Steeds zijn haar verhalen rechttoe rechtaan en kennen ze een snelle opbouw, soms ook een even snelle ontwikkeling.

Vele verhalen hebben een huislijk karakter, maar dat maakt ze noch braaf, noch saai, noch voorspelbaar. Het kopen van een ons boter kan een hele context meegeven, een gesprek met de buurvrouw verklapt alles over de sociale ladder, .... Shirley Jackson fileert de samenleving met een scherpe blik. Soms serveert ze licht absurde plots, dikwijls hebben haar verhalen iets beklemmends, vervreemdend of ronduit angstaanjagend.
Op haar best vinden we Jackson als ze in verhalen over schijnbaar onschuldige, dagdagelijkse situaties met een messcherpe pen genadeloos maatschappelijk onrecht weet bloot te leggen en zowel haar personages als de lezer met ongemak achter laat.
Dat geeft het gros van haar verhalen meteen ook tijdloze relevantie.

Straffe pen, straffe madam, straffe verhalenbundel!

Door Gert De Bie vandaag