Zinderend slotluik.
Engelstalig

Zo, dat was dat, de volledige Karla-trilogie van wijlen John le Carré achter de kiezen. De meester van de spionage-roman is na het verslinden van dit slotluik nog verder in onze achting gestegen. Een gepensioneerde Smiley wordt terug naar het Circus geroepen na de moord op één van zijn oude agenten, een Russische ex-generaal. Hoewel niet terug in dienst, krijgt hij wel het fiat om de zaak te onderzoeken, wat hem opnieuw op het spoor van zijn nemesis Karla brengt. Met de hulp van andere oudgedienden ontwikkelt zich een zenuwslopende zoektocht. Het pensioen van Smiley en de veranderde politieke en maatschappelijke tijden geeft le Carré de ruimte om terug te blikken en zijn personages te laten contempleren over die veranderingen en het leven zelf. Opnieuw toont John le Carré zich een meester in het schetsen van karakters: mensen in al hun grootsheid, maar nog meer in al hun menselijkheid. Smiley's People is een waardige, schitterend uitgewerkte afronding van de trilogie, waar het grote heldendom opnieuw zorgvuldig vermeden wordt in een strijd die vooral slachtoffers eist: fysiek en psychisch. Een slotstuk waarbij de vraag wat een overwinning is centraal staat en hoe tragiek ieders leven binnensluipt, zelfs de voorvechters van de grootste idealen. Hadden we al gezegd dat we fan zijn. Er rest ons nog slechts één Smiley-verhaal (The Secret Pilgrim uit 1990) en dat vinden we nu al jammer.

Door Gert De Bie vandaag