Straf boek, maar je wordt er niet vrolijk van

Lap seg. Vrolijk word je hier niet van. Maar puik boek, dat wel en graag gelezen. John Le Carré voert onze vriend George Smiley op in de coulissen van een op het scherp van de snee gespeeld spionageduel tussen de Britten, de Oost-Duitsers en de Russen. Alec Leamas, die zijn Duitse spionagenetwerk opgerold zag door zijn tegenpool Mundt, wordt toch opnieuw het veld in gestuurd om Mundt uit te schakelen. Wat volgt is een strak en ingenieus uitgewerkt verhaal waar de personages zelf ook niet zeker zijn van hun eigen rol in het verhaal. Toch orchestreert Le Carré je als lezer vlot en zonder haperen naar een uitmuntende plot. De beschouwingen die je van zijn personages in de slotfase meekrijgt maken je niet meteen vrolijk en ook de soms grimmige sfeer en het gebrek aan empathie van het poppenspel waarin Le Carré je meeneemt zijn best confronterend. Maar goed geschreven en meeslepend: absoluut. Een boek dat begint en eindigt met de oversteek van de muur tussen Oost- & West-Berlijn, met mannen achter kranten en wandelingen onder kapotte straatlampen: het lijkt intussen cliché, maar Le Carré beheerst het als de beste en serveert steeds op een bed van echte personages en geloofwaardige karakters. Straf.

Door Gert De Bie