Origineel en bijzonder!

Waar had ik dit boek nu weer opgepikt en hoe kwam het op mijn leeslijst terecht?
Een vraag die ik mee steeds vaker stel.
Geen nood, toen we begonnen met lezen bleek meteen dat 'Gun, with Occasional Music' gesneden koek voor ons was. Een snuifje noir-detective en een snuifje scifi: met die formule wisten schrijvers als Richard K. Morgan en Alistair Reynolds ons al eerder te bekoren.

Voeg daaraan toe dat Jonathan Lethem bij dit debuut midden jaren'90 als 'vernieuwend' werd ontvangen, en we zaten op het puntje van onze leesstoel.

We volgen Conrad Metcalf, die als uitgerangeerde detective te maken krijgt met de moord op een vermaard uroloog en al snel ontdekt dat niemand de moord opgelost wil. Ondanks waarschuwingen van diverse kanten, blijft Metcalf zich in de zaak vastbijten. Ziedaar de (altijd) heerlijk smakende formule van het hardboiled detective-genre.
In het California van 'Gun, with Occasional Music' speelt dit alles zich af in een wereld waarin iedereen door de staat voorziene drugs snuift, dieren rechtop lopen en menselijke intelligentie kregen, het nieuws muzikaal gebracht wordt, baby's hormonaal versneld een groot lichaam krijgen en misdadigers geen gevangenisstraf uitzitten, maar voor bepaalde periodes moeten inslapen.

Ideeën genoeg om er een heerlijk leesbaar, grappig, spannend en meeslepend boek van te maken (de kangoeroe als rechterhand van de maffiabaas is een geniaal karakter) waar we ons met plezier enkele uren aan laafden.

Maar echt grip op de wereld die Lethem schiep kregen we niet en ergens vonden we dat jammer. Er zaten heerlijke ideeën in, die wat ons betreft wat meer impact mochten hebben of wat dieper uitgewerkt konden worden. Aan de andere kant kan je natuurlijk zeggen: je kan niet alles hebben;

Zeker drie-en-een-halve ster. Want hoe meer ik schrijf, hoe meer ik het gevoel heb Lethem toch een beetje tekort te doen. Zijn berkoonde 'Motherless Brooklyn' staat meteen ook op onze leeslijst!

Door Gert De Bie