Boeiend uitgangspunt: scifi over taal die werkelijkheid schept!

In Babel-17 speelt Samuel R. Delany een boeiend spel met zijn personages én de lezer over de mogelijkheden van taal.

Het leger pikt tijdens een intergalactische oorlog verschillende conversaties in Babel-17 op rond het tijdstip dat er enkele sabotagedaden gepleegd worden. Wat oorspronkelijk als een code gezien wordt, blijkt een taal te zijn, ontdekt taalspecialist en dichter Rydra Wong die er door het leger wordt bij geroepen. Gaandeweg bouwt Delany verder op hetgeen een taal zegt over haar sprekers, en de mogelijkheid van taal om de werkelijkheid te scheppen.

Het was dat aspect dat ons erg boeiend leek (en ook tijdens het lezen boeide) en waaraan Delany heel de plot van zijn boek ophangt. (Enig opzoekwerk leert ons dat het blijkbaar om de Sapir–Whorf hypothese gaat, die zegt dat de structuur van taal het wereldbeeld van de spreker beïnvloedt) (dat leerden we dan ook weeral bij).

Enfin: een goed uitgangspunt en een degelijk geschreven boek maar het voelde hier en daar wat oubollig aan en de manier waarop Delany de hypothese verder uitwerkt, vonden we niet helemaal overtuigen. Dan is wat Ted Chiang daar mee aanving in 'Het verhaal van jouw leven' (verfilmd als Arrival) in zijn kortverhalenbundel 'De verhalen van jouw leven en anderen', een pak indrukwekkender.

Dat Babel-17 in 1967 de Nebula Award voor beste roman deelde met het ronduit schitterende 'Flowers for Algernon' van Daniel Keyes deed ons helemaal van onze stoel vallen: het niveau van dat laatste boek ligt een pak hoger.

Door Gert De Bie