Tragisch en indrukwekkend.

Altijd fijn als een klassieker niet ontgoocheld en een boek van 90 jaar oud er nog steeds staat als een huis.

Horace McCoy vertelt het verhaal van Gloria en Robert, twee gelukszoekers in het Hollywood van de jaren '30 die elkaar toevallig ontmoeten en besluiten deel te nemen aan een dansmarathon. Beide berooid en niet in staat het te maken als actrice of regisseur, azen op de prijs van 1000 dollar die het winnende koppel ontvangt.

In korte hoofdstukken, vol strakke zinnen en vlotte dialogen, laat Horace McCoy Robert terugblikken op de feiten en verhaalt hij het drama dat zich tijdens de dansmarathon ontspint.

They shoot horses, don't they is erg goed opgebouwd en sterk uitgewerkt. Door schijnbaar achteloze details en korte nevenplots weet McCoy de sfeer van die hopeloze jaren '30 erg goed op te roepen. Als lezer zit je dicht op de huid van de personages, ruik je de sfeer van de bedompte balzaal en hoor je de voeten eindeloos over het parket schuifelen, onafwendbaar afstevenend op de tragische plot. Indrukwekkend.

Door Gert De Bie