Lezenswaardig (en wat irritant :) )
Engelstalig

Een andere tijd en plaats en ik had dit boek waarschijnlijk wat gunstiger beoordeelt. Dat Orwell schrijven kan, hoeft hier geen betoog, noch dat hij immer relevant is. Die 'is' mag je als sleutelwoord zien: Orwell's romans en essays over klassenverschil, kapitaal en hoe die het leven bepalen, schetsen ook vandaag nog een helder beeld van kansen die wel of niet gegeven worden in het leven en wat dat met een mens doet. In 'Houd de sanseferia hoog' vertelt Orwell over Gordon Comstock, die - hoewel hij in theorie voldoende kansen heeft - vastbesloten is niet aan de geld-god toe te geven en daar een koppige, aanstellerige levenshouding van maakt. De mislukte dichter verglijdt zo in apathie, armoede, halsstarrigheid en vervreemdt steeds meer van zijn luttele resterende vrienden en familie. Het staat Orwell toe om de context van armoede te schetsen en de sociale en fysieke gevolgen ervan te bespreken. Dat daar de nodige ironie aan hangt omwille van Gordon zelf, die niet in armoede verzeilt omdat hij niet anders kan, maar omdat hij wil, werkte me echter regelmatig op de zenuwen. Misschien ligt die irritatie in het soms groteske verzet van Gordon tegen de dingen des levens zelve: Gordon wil niet buigen voor welke maatschappelijke conventie dan ook en doet er uitermate lang over om in te zien dat individualiteit en vrijheid niet alleen in verzet en rebellie hoeven te zitten, maar dat er massa's rust in aanvaarding te vinden is, waarnaast ruimte voor individualiteit en zelfs rebellie blijft. Enfin, herkenbaar dus. Misschien dat daar een grond voor onze ergernis te vinden is. Edoch. Lezenswaardig.

Door Gert De Bie vandaag