Wittgensteins minnares
David Markson
Nederlands | 01-10-2019 | 282 pagina's
9789028293083
Paperback / softback
€ 25,00
Tekst achterflap
Kate beweert dat zij de laatste mens op aarde is. Ze woont in de verlaten musea die ze op haar tochten aandoet en klampt zich vast aan haar passie voor beeldende kunst, haar laatste strohalm. Zo probeert ze de tergende eenzaamheid die ze ervaart te lijf te gaan. Over haar verleden is wel iets bekend maar niet veel, en wat ze erover prijsgeeft blijkt niet altijd even betrouwbaar. Kate wantrouwt de taal en ziet er de grote beperkingen van in, een gegeven dat David Markson weet uit te drukken in hypnotiserend prachtig proza.
Wittgensteins minnares bereikte in de jaren tachtig de status van cultboek en kan bogen op lovende kritieken van zowel literatuurminnaars als filosofen. Deze roman is een eindtijdfantasie, een experimenteel literair werk en een huiveringwekkend vervreemdend boek in één.
Lieke Marsman schreef speciaal voor deze uitgave een begeleidend nawoord: 'Ik kan me de eerste keer dat ik Wittgensteins minnares opensloeg nog goed herinneren. "In het begin liet ik soms boodschappen achter op straat." Dat is gedurfd, dacht ik, te beginnen op de wijze van het boek Genesis.'
Beschrijving
Kate beweert dat zij de laatste mens op aarde is. Ze woont in de verlaten musea die ze op haar tochten aandoet en klampt zich vast aan haar passie voor beeldende kunst, haar laatste strohalm. Zo probeert ze de tergende eenzaamheid die ze ervaart te lijf te gaan. Over haar verleden is wel iets bekend maar niet veel, en wat ze erover prijsgeeft blijkt niet altijd even betrouwbaar. Kate wantrouwt de taal en ziet er de grote beperkingen van in, een gegeven dat David Markson weet uit te drukken in hypnotiserend prachtig proza.
Wittgensteins minnares bereikte in de jaren tachtig de status van cultboek en kan bogen op lovende kritieken van zowel literatuurminnaars als filosofen. Deze roman is een eindtijdfantasie, een experimenteel literair werk en een huiveringwekkend vervreemdend boek in één.
Lieke Marsman schreef speciaal voor deze uitgave een begeleidend nawoord: 'Ik kan me de eerste keer dat ik Wittgensteins minnares opensloeg nog goed herinneren. "In het begin liet ik soms boodschappen achter op straat." Dat is gedurfd, dacht ik, te beginnen op de wijze van het boek Genesis.'
Details
| EAN : | 9789028293083 |
| Uitgever : | Uitgeverij Van Oorschot |
| Vertaler : | Erik Bindervoet - Robbert-Jan Henkes |
| Publicatie datum : | 01-10-2019 |
| Uitvoering : | Paperback / softback |
| Taal/Talen : | Nederlands |
| Hoogte : | 210 mm |
| Breedte : | 130 mm |
| Dikte : | 26 mm |
| Gewicht : | 370 gr |
| Status : | POD (Beschikbaar als print-on-demand.) |
| Aantal pagina's : | 282 |
Bijzonder en prachtig boek!
Bijzonder boek dit. Niet weggelegd voor iedereen aangezien Markson alles doet behalve een verhaal vertellen. De vertelstijl blijkt gebaseerd op Wittgenstein's taalfilosofie (dat weet ik vanuit het nawoord van Lieke Marsman). Als lezer maak je kennis met de gedachtes van Kate - enige overblijvende mens op aarde - die continu alle kanten op schieten. Als schilder vertelt ze vele weetjes over schilders. Een andere dada is de Trojaanse oorlog. Kate leefde in verschillende musea en trok de wereld rond toen ze nog op zoek was (naar anderen mensen?), maar een betrouwbaar verteller blijkt ze niet te zijn. Naar het einde toe lijkt er wat waarheid door de gedachtes- en taalspelletjes door te schemeren, maar dan breekt Markson de boel af. Klinkt misschien wel stevig, maar alles is vlot leesbaar en speels opgebouwd. Wat 'Wittgensgeins minnares' lezenswaardig maakt, is wat er allemaal aan lees-, taal- en vertelpotentieel ontstaat door Marksons manier van schrijven. Het boek zit vol humor - vaak kurkdroog - en bevat ontelbare weetjes en feiten - al moet je als lezer zelf maar weten/ontdekken of de juiste anekdote aan de juiste historische figuur gekoppeld werd. Wat het helemaal de moeite maakt is de vrede die je als lezer met je eigen gedachtes leert hebben. De sprongen die Kate's gedachten maken en die voor haarzelf de evidentie zelve zijn, zijn dat niet altijd voor de lezer. En vergaat het ons dagdagelijks ook niet zo; dat onze gedachtesprongen niet altijd voet in de realiteit hebben of dat we van onze omgeving verwachten dat ze onze gedachtes zomaar kunnen volgen. En als we dit herlezen, herkauwen of samen bespreken, groeit er ongetwijfeld nog heel wat meer potentieel uit dit bijzondere boek.