Waagstukken
Charlotte Van den Broeck
Nederlands | 01-10-2019 | 272 pagina's
9789029539661
Paperback / softback
€ 21,99
Geen voorraad bij distributeur
Tekst achterflap
In Waagstukken presenteert Charlotte Van den Broeck, elegant laverend tussen beschouwing en vertelling, dertien teksten over tragische architecten. Het zijn de ver halen van bekende en vergeten bouwmeesters die zelfmoord pleegden op of in een door hen ontworpen gebouw, of omwille van dat gebouw. Hun ingreep in de openbare ruimte mondt uit in een mislukking, of wordt door hen op een fatale wijze zo ervaren. Ze hanteren het gereedschap van de hoogmoed, maar falen.
Van den Broeck reisde de afgelopen jaren deze architecten en hun noodlot na. In een tocht langs hun laatste bouwwerken onderzoekt ze het verband tussen persoonlijk en publiekelijk falen, tussen het belang van de openbare ruimte en de autoriteit van de (doorgaans mannelijke) architecten. En natuurlijk is er een verband tussen bouwen en schrijven – want is niet alle scheppen een vorm van waaghalzerij?
Over kerken, zwembaden en theaters, postkantoren, bibliotheken en villa’s, musea, kazernes en kinetische windsculpturen; op plekken als Turnhout, Oostende en Verchin, Rome, Napels en Wenen, Schotland, Malta en de Verenigde Staten; van architecten als Gaston Eysselinck, Eduard van der Nüll en Francesco Borromini, Lamont Young, Reginald Wycliffe Geare en George Arthur Crump.
Beschrijving
In Waagstukken presenteert Charlotte Van den Broeck, elegant laverend tussen beschouwing en vertelling, dertien teksten over tragische architecten. Het zijn de ver halen van bekende en vergeten bouwmeesters die zelfmoord pleegden op of in een door hen ontworpen gebouw, of omwille van dat gebouw. Hun ingreep in de openbare ruimte mondt uit in een mislukking, of wordt door hen op een fatale wijze zo ervaren. Ze hanteren het gereedschap van de hoogmoed, maar falen.
Van den Broeck reisde de afgelopen jaren deze architecten en hun noodlot na. In een tocht langs hun laatste bouwwerken onderzoekt ze het verband tussen persoonlijk en publiekelijk falen, tussen het belang van de openbare ruimte en de autoriteit van de (doorgaans mannelijke) architecten. En natuurlijk is er een verband tussen bouwen en schrijven – want is niet alle scheppen een vorm van waaghalzerij?
Over kerken, zwembaden en theaters, postkantoren, bibliotheken en villa’s, musea, kazernes en kinetische windsculpturen; op plekken als Turnhout, Oostende en Verchin, Rome, Napels en Wenen, Schotland, Malta en de Verenigde Staten; van architecten als Gaston Eysselinck, Eduard van der Nüll en Francesco Borromini, Lamont Young, Reginald Wycliffe Geare en George Arthur Crump.
Details
| EAN : | 9789029539661 |
| Uitgever : | Singel Uitgeverijen |
| Publicatie datum : | 01-10-2019 |
| Uitvoering : | Paperback / softback |
| Taal/Talen : | Nederlands |
| Hoogte : | 215 mm |
| Breedte : | 135 mm |
| Dikte : | 25 mm |
| Gewicht : | 398 gr |
| Status : | Geen voorraad bij distributeur |
| Aantal pagina's : | 272 |
There Is a Crack, a Crack in Everything... That's How the Light Gets in ('Anthem' Leonard Cohen)
Essay
“Moet dit boek er zo uitzien of zou het kunnen dat ik een misdruk vast heb?” vraagt een verbijsterde klant. “Neen, dat hoort zo te zijn. En een misdruk is het zeker niet” [...] Net zozeer als die verwarde klant die zich geen houding weet met het onvolmaakte boek dat tussen zijn handen pivoteert, geraakte ook Charlotte Van den Broeck gefascineerd door onvolmaakte bouwwerken. Bouwsels waarbij iets misliep en waarbij hun scheppers “het gereedschap van de hoogmoed” inruilden voor nederigheid en soms - zoals de legende het wil – zelfs voor de dood. Die grens waar het waagstuk van iets scheppen, het hele leven van de schepper inhaalt, vormt de hoeksteen die de ambities van deze architecten en die van de schrijver aan elkaar verbinden. Wanneer is de mislukking (van een kunstwerk) in de ogen van zijn schepper een mensenleven waard? Of om het met de woorden van de auteur uit te drukken: op welke grens wordt “de mislukking van zijn schepping als de mislukking van zichzelf” ervaren? Met die vraag gaat Charlotte Van den Broeck op reis door Europa en de V.S. en poogt ze eerherstel en terugkoop te gewinnen voor dertien door publiekelijk falen gevallen architecten. “Scheppen is waaghalzerij” ergo schrijven is waaghalzerij. Door haar schrijverschap voelt Charlotte Van den Broeck zich lotgenoot van de gesneuvelde architecten. Van het fatale zwembad in Turnhout tot de nationale bibliotheek in Valletta en de bewegende beeldentuin in Colorado Springs - allen vormen communicerende vaten waarmee het vallen en wederopstaan van haar eigen literaire ambities voortdurend resoneren. Slalommend tussen drang naar perfectie en wanhoop blijft aan elk van de mislukte bouwprojecten ook een stukje van de schrijver zelf kleven. [...] Charlotte Van den Broeck begint waar de andere artiesten in haar werk eindigden en verbouwt het architecturale fiasco tot een knutselwerk van taal. Verrukkelijke taal. En als we het dan toch essay durven noemen: een werk waarbij we mogen proeven van wervelende beeldspraak en dichterlijke beschrijvingen waarin journalistiek afgewisseld wordt door jeugdsentiment en herinnering. Een stuk waarbij we het binnenwerk achter de architecturale façades gepresenteerd krijgen. De échte binnenkant. De binnenkant van de schepper(-s): puur, rauw, oprecht, erudiet, filosofisch, verpletterend ambitieus en tegelijk destructief. Een boek met een open rug, een foutje. Een foutje dat iets open laat zodat het licht en het leven er doorheen kunnen schemeren. (Uit Laudatio Confituur Boekhandelsprijs)