Tekst achterflap

Opa wist altijd de beste weg naar het kiezelsteenstrand, door het wiebelbos, langs de treinen en de hondjes. En als ze het duin beklommen, roken ze de zee al. Op het strand ontmoetten ze een zeehond, vonden ze hout van een piratenschip en aten ze smeltende ijsjes… en elke keer voordat ze vertrokken, kozen ze allebei een kiezelsteentje om mee naar huis te nemen. Maar toen moest opa verhuizen.

Een prachtig prentenboek over herinneringen en omgaan met verandering, van de maker van De jongen met bloemen in zijn haar en Dank je wel. In meeslepende taal en zachte, zonovergoten illustraties laat Jarvis zien dat herinneringen altijd voor het oprapen liggen, net als steentjes op een kiezelstrand.

Beschrijving

Opa wist altijd de beste weg naar het kiezelsteenstrand, door het wiebelbos, langs de treinen en de hondjes. En als ze het duin beklommen, roken ze de zee al. Op het strand ontmoetten ze een zeehond, vonden ze hout van een piratenschip en aten ze smeltende ijsjes… en elke keer voordat ze vertrokken, kozen ze allebei een kiezelsteentje om mee naar huis te nemen. Maar toen moest opa verhuizen.

Een prachtig prentenboek over herinneringen en omgaan met verandering, van de maker van De jongen met bloemen in zijn haar en Dank je wel. In meeslepende taal en zachte, zonovergoten illustraties laat Jarvis zien dat herinneringen altijd voor het oprapen liggen, net als steentjes op een kiezelstrand.

Details