Kleurrijk, verrassend, grotesk en speels!

Ga er gerust van uit dat Circusnachten van Angela Carter om -tig redenen absoluut een lezenswaardig boek is. Maar een boek beoordelen gaat natuurlijk ook steeds over je leeservaring en die wordt door meer beïnvloed dan het boek zelf. En dan wordt objectiviteit een heel hol begrip. Maar weer naar het boek. Circusnachten is een kleurrijk, speels en verrassend avontuur vol frivole wendingen, groteske figuren, humor en visie. In het boek noteert journalist Jack Walser het levensverhaal van Fere, een unieke trapeze-artieste die opgroeide onder de vleugels van een prostituee en de absolute ster van het circus is. Wanneer het circus naar Sint-Petersburg trekt, laat Walser - helemaal gebiologeerd door de fantastische figuur die Fere is - zich inlijven. De tocht naar en door het barre Noorden van Rusland wordt er een eentje vol verrassingen, avonturen en verrassende inzichten. Circusnachten balanceert heel de tijd op de slappe koord tussen fantastische vertelling vol waanzinnige figuren en bespiegeling van maatschappelijke kantelpunten. Het boek speelt zich af op de vooravond van de 20ste eeuw, wat volgens de betrokkenen een uniek kantelpunt in de geschiedenis zal zijn. De opening greep ons meteen bij de keel, maar de 2de helft van het eerste deel leek wat verder te kabbelen: sympathieke biografietjes van de figuren die we in het circus tegen het lijf liepen, maar het leek nergens heen te gaan. In het 2de deel van de roman wist Carter ons wel helemaal te overtuigen: het boek kreeg vaart, zijsprongen en verrassende wendingen waren meeslepend en de ideeën, bespiegelingen of visies van personages waren relevant en pasten naadloos in de unieke sfeer die ze inmiddels uitbouwde. Een uniek boekje, waarvan we misschien net iets teveel verwacht hadden, maar waarvan we niet te min blij zijn dat we het gelezen hebben.

Door Gert De Bie