Wanneer een nieuw boek van Anna Woltz verschijnt, verlang ik naar lange leesavonden met een kaarsje, een theetje en een dekentje. Van het lezen van ‘De spin en de sleutel’ heb ik weer enorm genoten (ja hoor, met kaars, thee, deken). Wat een boek!
Zowel de beschrijving op de achterflap als de titel zijn vaag. Ze geven weinig vrij over de inhoud van het verhaal. Je begint ‘De spin en de sleutel’ dan ook met heel wat vraagtekens te lezen. Al snel blijkt dat het befaamde Woltz-recept - twee jongeren elk met hun eigen verhaal ontmoeten elkaar en belanden in een spannend avontuur - nog steeds wonderwel werkt. Het wisselende vertelperspectief is ook nu een verrijkend ingrediënt. Het ene hoofdstuk lees je het verhaal van Elena, het andere het verhaal van Atlas. Hierdoor zit je op hun huid en voel je met hen mee.
Opnieuw slaagt Woltz erin om verrassende, actuele thema’s (online bedreigingen, long covid…), uitgebalanceerde personages (een influencer, een prepper…), spannende verwikkelingen en levendige dialogen te verweven tot een knap verhaal. Met daartussen heel wat emoties en gevoelens (verdriet, angst, liefde…) die tijd en verhaal overstijgen.
Dat veel jongeren (en ouderen) een schitterende leeservaring met de boeken van Anna Woltz mogen beleven, in het bijzonder met ‘De spin en de sleutel’, haar meest prangende en actuele boek.

Door Liesbeth Devriendt sinds 1 maanden en 18 dagen

‘Liefde en verhalen kunnen de wereld veranderen.’

Ik geef u bij deze graag de laatste zin van ‘Het boek van Beatrice’ kado. Geen clou verklapt, wel de kern van dit wondermooie boek over oorlog, vriendschap en over lezen en mogen lezen.

Een boek waarin een koppige geit als één van de hoofdpersonages opdraaft en waarin zowel een verhaal over een oorloglustige koning als over zeepaardjes en zeemeerminnen verteld wordt. Ongeloofwaardig, denkt u? Wel, Kate DiCamillo kan dat! Wat een verteltalent bezit zij toch. Met verhaallijnen die naadloos in elkaar overlopen en die luchtigheid brengen, met zintuiglijke en frisse taal, met spannende passages en met heel wat humor zuigt ze je op in het verhaal.

De middeleeuwse verluchte beginletters en zwart-wit illustraties maken van deze ode aan de kracht van verhalen een uniek geheel.

Door Liesbeth Devriendt sinds 1 maanden en 22 dagen

Tien spreekwoorden net dat beetje anders. Dat is wat het boek belooft. Heidi Japers verzon tien verrassende verhalen bij tien spreekwoorden. Op een toegankelijke manier speelt ze met het verschil tussen figuurlijk en letterlijk taalgebruik. Denk maar aan prinses Pruilemond die échte lange konijnentanden krijgt omdat ze knoeit met haar eten of Joop die letterlijk tegen de lamp loopt wanneer hij ‘s nachts  stiekem chocolade eet in de keuken.
De verhalen zijn in rijmvorm geschreven. Door die cadans lezen ze heel vlot en speels en zijn het echte voorleesverhalen geworden. Het doet wat denken aan de Gruwelijke Rijmen van Roald Dahl.
Het boek werd zeer zorgvuldig vormgegeven. Een blauw leeslintje helpt de voorlezer om snel te weten bij welk verhaal hij gebleven is. Rondom de tekst werd een kader gedrukt met in de hoeken een kleine miniatuur. Let daarbij ook op de details. Bij elk verhaal zit er een ander tekeningetje in de miniaturen. De kleurrijke paginagrote illustraties van Henk van der Gugten maken er bijna sprookjes van. Door de illustraties wordt het boek ook toegankelijk voor jongere kinderen.
Op de achterflap staat: “Heidi Jaspers gaat op zoek naar de oorsprong van tien spreekwoorden.” Dat klopt mijns inziens niet. Ze bedacht grappige verhalen bij de spreekwoorden die - door het spreekwoord letterlijk te benaderen - ook de figuurlijke betekenis duidelijk maken. Maar bij de geschiedkundige herkomst van de spreekwoorden wordt in dit boek niet stilgestaan. Hoeft ook niet. De tien verhalen bieden voldoende mogelijkheden om op een speelse en laagdrempelige manier met kinderen stil te staan bij de pracht van figuurlijk taalgebruik en van spreekwoorden in het bijzonder.

Vanaf 5 jaar.

Door Liesbeth Devriendt sinds 2 maanden en 5 dagen

‘We moeten je iets vertellen.’
Wanneer je ouders deze woorden uitspreken, weet je als kind dat er een belangrijke - wellicht onprettige - boodschap zal volgen. Hazel, haar zus Rivka en broer Nathan krijgen op een ochtend de beladen woorden ‘we moeten je iets vertellen’ te horen. Samen met de boodschap dat hun ouders gaan scheiden.
Je beleeft het verhaal door de ogen van de dertienjarige Hazel. De geplande zomervakantie met het hele gezin in Italië kan niet doorgaan. Daarom zal Hazel haar zomervakantie op een eiland bij haar oma moeten doorbrengen, tegen haar zin. In de eerste zes hoofdstukken wordt de scheiding uitgewerkt. Dit leest iets te langdradig en te uitgesponnen. Vanaf haar vertrek naar het eiland (hoofdstuk 7) komen er andere boeiende personages bij en word je meegezogen in het verhaal. De personages worden mooi uitgewerkt, elk met hun eigenheid: Kean en zijn bijzondere neef Raaf, Hazel’s oma en haar blinde hond Vincent.
Verschillende aspecten uit een (tiener)leven komen aan bod: verliefdheid, afscheid nemen, keuzes maken, autisme, dementie, zelfacceptatie…  Wanneer Hazel in een lade bij oma een pakje ongeopende brieven bestemd voor haar vader ontdekt, komt ze de ware reden van de scheiding te weten, die we hier nog geheim houden. Deze verhaallijn geeft het verhaal absoluut een mooie diepgang.
Hoewel ik op voorhand een beetje vreesde dat dit een typisch stroperig verhaal vol treurnis zou worden, was ik verrast door de eerlijke inhoud en de verschillende ontroerende en herkenbare personages en verhaallijnen. Marlies Slegers heeft een talent voor verhalen vertellen. Jeska Verstegen zorgde voor de prachtige voor- en achterflap en schutbladen, waarin de vliegende flamingo’s opvallen. En dat is uiteraard geen toeval. Hazel’s opa was een vogelliefhebber en Hazel verwijst regelmatig naar vogelweetjes uit Het grote vogelboek.
Ik las dit meeslepende boek tijdens een kampeervakantie in de Vogezen: ‘s avonds laat in het pikkedonker, kinderen en manlief lagen al in de tent, vleermuizen fladderden boven me en ik las bij kaarslicht. ‘We moeten je iets vertellen’ bleek mijn perfecte leesmatch te zijn. Het bezorgde me heerlijke avondlijke leesmomenten, inclusief de brok in de keel en dat overkomt me niet zo vaak.

Vanaf 11 jaar

Door Liesbeth Devriendt sinds 3 maanden en 2 dagen

‘De zoon van de berentemmer’ wekte - met zijn mysterieuze voorkaft - al langer mijn interesse. Toen het boek op 12 juni 2023 een Zilveren Griffel won, zette ik ‘m bij op mijn vakantieleeslijst. De voorbije twee dagen verslond ik het rauwe verhaal over Ciprian en zijn familie. Wat een leeservaring! Het verhaal liet me niet los. Nooit zal ik nog op dezelfde manier naar zigeuners en bedelaars kijken.
De familie van Ciprian reist als kinderen van de wind rond om op te treden met een beer. Het verhaal begint met een mooie omschrijving van zo’n berenoptreden. Daddu (vader) met getatoeëerde berenklauwen op zijn vingers, neemt het op een plaatselijk marktje in een schijngevecht op tegen hun beer Gaman. Uiteraard wint Daddu. De buit van dit optreden is wat armetierige muntjes. En hoewel er in je achterhoofd spookt dat dit een vorm van dierenmishandeling is en dat je op die manier toch niet kan overleven, voel je de liefde binnen het gezin en begrijp je dat ze trots zijn op hun Ursaritradities, als afstammelingen van farao’s van Egypte en beschermelingen van keizer Sigismund.
Van de beer zelf wordt in het verhaal redelijk snel afscheid genomen, nadat de auto van het gezin het begeeft en ze weggejaagd worden door de plaatselijke bevolking. Vanaf dat ogenblik neemt het leven van het gezin een andere wending. Ze komen in contact met mensenhandelaars die hen ‘het land van melk en honing’ beloven in Parijs. Alleen moeten ze voor deze zware tocht veel, héél veel betalen. Hoewel niemand in het gezin kan lezen of schrijven, wordt een contract getekend en zit het gezin gevangen in het net van de mensensmokkelaars. De schuld die betaald moet worden is torenhoog. Van goede huisvesting of legaal werk is geen sprake. Het gezin belandt in een banlieue van Parijs en is aangewezen op stelen en bedelen.
Tot Ciprian tijdens één van zijn dwaal- en steeltochten door Parijs in Jardin du Luxembourg mensen twee aan twee ziet zitten aan kleine tafeltjes. Met op die tafels een soort bord met zwarte en witte vakjes en daarop grappige houten figuurtjes, ook witte en zwarte. Ciprian raakt in de ban. Alleen door naar het spel te kijken, leert hij hoe het werkt, al heeft hij in het begin nog geen idee welk spel er gespeeld wordt. Hij leert er mevrouw Walvis en meneer Enorm kennen en raakt verder in de ban van het schaken. Zij ontdekken dat Ciprian een geweldig geheugen en een groot schaaktalent bezit. En zo verandert het leven van Ciprian en zijn familie. Hij leert zelf schaken én lezen. Vanaf dan is het woordenboek ‘Le Robert’ zijn compagnon de route.
De beschrijvingen in het boek zijn treffend en sfeervol. Nooit staat er een woord te veel. De dialogen zijn geloofwaardig en sprekend. De taal helder en ongecompliceerd. Hoewel de schrijver nooit de kaart van het meelijwekkende verhaal vol lange gevoelsmatige beschrijvingen kiest, gaat dit boek toch op je vel zitten. Als uitschot of paria behandeld worden, niets bezitten (geen materieel bezit maar ook geen geboortedatum, geen thuis…) je in een uitzichtloze situatie bevinden, stelen (wat door de familie verbloemd wordt tot ‘lenen’) als enige uitweg zien, vol minachting bekeken worden… Meermaals heb ik me de vraag gesteld waar we als maatschappij toch mee bezig zijn. Dat we mensen wiens tradities en gebruiken we zelf niet goed begrijpen zo weinig kansen en mogelijkheden bieden.
Dit is een boek over medemenselijkheid, over de donkere zijde van onze maatschappij, voor de ervaren lezer die houdt van de harde werkelijkheid. Door de hoopvolle ondertoon is het boek leesbaar voor kinderen, maar toch is dit geen zeemzoet verhaal waarin op het einde alles weer goed komt. En net dat maakt ‘De zoon van de berentemmer’ een meesterwerk.

Vanaf 12 jaar

Door Liesbeth Devriendt sinds 3 maanden en 2 dagen

Tijdens lange autoreizen luisteren we graag naar luisterverhalen. Verschillende hoorspelen van Het Geluidshuis passeerden reeds de revue. En hoewel onze zonen intussen (bijna) tieners zijn, blijven ze fan van Kabouter Korsakov. Moeder en vader, die genieten graag mee.

Kabouter Korsakov en zijn vriendje de glimworm Meneer Wattman moeten door een ongelukkig toeval het kabouterbos verlaten. Zo komen ze - gewapend met verdwijnpaddenstoelen - in de mensenwereld terecht. Samen met andere sappige personages (wat dacht je van mevrouw Kip Curry?) beleven ze doldwaze avonturen.

Door de geluidseffecten, grappige oneliners en geweldige stemmetjes zie je het allemaal zo voor je gebeuren. Meneer Wattman tovert graag synoniemen, spreekwoorden of woordspelingen uit zijn hoed. Deze heerlijke taalpareltjes en leuke liedjes maken er een oorstrelend geheel van.

Kabouter Korsakov is een kijk-, lees- en luisterboek. De strakke prenten in het boek werden getekend door Emma Thyssen. ‘In het kippenhok’ en ‘In de puree’ zijn onze favorieten. Plezier gegarandeerd!

Door Liesbeth Devriendt sinds 3 maanden en 2 dagen

Check dit. Met deze twee woorden begint dit krachtig boek over Castle Cranshaw (bijnaam: Ghost): een 12- jarige jongen die verzot is op zonnebloempitten en droomt van een leven als basketballer, houder van het wereldrecord ‘meeste wereldrecords weten’. Tot daar de weinig bijzondere omschrijving van een doorsnee jeugdige. Maar check dit; drie jaar geleden richtte Ghosts vader een pistool op hem en zijn moeder. Die avond leerde Ghost rennen. Sindsdien heeft hij zijn vader nooit meer gezien. Met deze traumatische gebeurtenis is de toon meteen gezet. Ja, dit is een innemend boek dat je verder wil lezen.

Na het wereldrecord voor de snelste selectiewedstrijd ooit, een hoofdstuk dat erg vermakelijk leest, is de coach van atletiekteam de Defenders onder de indruk van het looptalent van Ghost en sluit Ghost zich aan bij het hardloopteam. Maar dit loopt niet van een leien dakje. Ghost is een kwetsbare jongen: hij heeft veel aanvaringen op school, loopt niet makkelijk in het gareel en z’n gedachten slaan soms op hol. Hij groeit op in armoede, in een achterstandswijk en voelt zich vaak buitengesloten.

Hardlopen en wereldrecords lopen als een rode draad doorheen het boek. Elk hoofdstuk heeft als titel  ‘wereldrecord voor’ (wereldrecord voor het vaakst wegrennen op één dag…). Reynolds vindt hiermee een mooie balans tussen zware onderwerpen (opgroeien in armoede, geweld in een gezin…) én ontroering, luchtigheid en humor die ontladend werken. Het lopen is een mooie metafoor. Ghost loopt weg van zijn verleden en loopt naar een andere toekomst; naar een betere versie van zichzelf. Mensen die in hem geloven, komen op zijn pad (zoals coach Coach, bevriende kruidenier meneer Charles…). Het open einde houdt het boek geloofwaardig, ook dat is een knappe keuze van de auteur.

De 39-jarige zwarte, Amerikaanse auteur Reynolds zelf las voor het eerst een boek toen hij zeventien was. Hij kwam maar weinig verhalen tegen waarin hij zichzelf herkende. In een interview met Bas Maliepaard zei hij: “In de boeken die ik op school kreeg, zocht ik tevergeefs naar mezelf. Ik miste een gezicht en een stem als de mijne. Het was idioot om van ons te verwachten dat wij een relatie zouden opbouwen met de literatuur, terwijl die niets met ons te maken had. Ik voelde dat ik niet bestond in die boeken en dat de mensen die deze boeken schreven blijkbaar vonden dat ik niet bestond in de wereld. Waarom zou ik daaraan meedoen? ” Met zijn boeken wil hij daar - als ervaringsdeskundige - verandering in brengen. Hij wil kinderen laten weten dat ze gezien worden. Voor kinderen die deze wereld niet van nabij kennen, openen zijn boeken de ogen.

Reynolds maakt het de lezers niet te makkelijk: “Ik wil boeken maken waarvan kinderen het gevoel krijgen dat ze die aandachtig moeten lezen. Ik vind het leuk om het vuurtje van de verbeelding en het kritisch lezen op te stoken”. Zijn vlotte schrijfstijl is geïnspireerd door raps en street culture en bulkt van de directe taal en levendige dialogen.

Er bestaan maar weinig doorleefde, empathische jeugdboeken met hoofdpersonen van kleur, zoals die van Reynolds. Ghost is dan ook een echte aanrader voor jongeren die een sterk boek over het échte leven willen lezen.

Marie Postema werd genomineerd voor de Filter Vertaalprijs voor haar schitterende vertaalwerk.

Vanaf 10 jaar

Door Liesbeth Devriendt sinds 3 maanden en 18 dagen

Wanneer vier dichters van deze tijd achttien onvergetelijke gedichten uit de Nederlandstalige poëziecanon kiezen en daarbij op een verfrissende manier hedendaagse kindergedichten schrijven, geeft dat vonken. Dat is exact wat Daniël BIlliet, Jos van Hest, Gil vander Heyden en Bette Westera bewijzen met het boek ‘Wees welkom boven op mijn beste hoed.’
‘Die dichters van lang geleden, ze zingen in de taal van toen. Het is geen disco. Maar voor het lied dat ze zongen, doe ik mijn hoedje af’, schreef Gil Vander Heyden.
De vier taal coryfeeën haalden klassiekers van onder het stof. Deze literaire parels laten zich niet makkelijk lezen en zijn niet altijd even begrijpelijk, vol gedateerde taal en ouderwetse woorden. Jonge mensen en ook veel volwassenen (waaronder ook deze schrijfster) kennen en waarderen ze dan ook niet meer. Door er actuele gedichten bij te schrijven, willen ze tonen dat oude gedichten nog springlevend kunnen zijn, àls ze gelezen worden.
Werkt dit? Ja, dit werkt wonderwel! De auteurs kozen achttien gedichten over uiteenlopende onderwerpen (liefde, oorlog, seizoenen, taal, kind zijn…) en uit diverse tijdsperiodes (gaande van ‘Hebban olla vogala’ uit 1075, over Moederken van Gezelle uit 1891, tot Pogrom van Ed. Hoornik uit 1983).
Het boek bevat bij elk van de achttien meesterwerken vlot geschreven achtergrondinformatie die zeer fijn leest. Soms staan daarbij tips van de auteurs over hoe je het gedicht kan interpreteren of hoe je er mee in de klas aan de slag kan gaan. De auteurs wakkeren nieuwsgierigheid aan, bieden opstapjes om de meesterwerken te bevatten en geven je ‘ogen en oren’ om ze te ervaren en waarderen. Zo proefde ik hoe schoon die oude dichters over de dingen des levens konden schrijven.
De vier nieuwe verzen vormen een mooi klavertje vier rondom elk meesterwerk. Plezierig om te zien hoe elk van de dichters de meesterwerken interpreteerde en hoe verscheiden de vier nieuwe gedichten zijn. Daartussen zitten trouwens ook kanshebbers om ooit klassiekers te worden, zoals het prachtige gedicht Voorbij: ‘Alles gaat voorbij. Langverwachte lentes, zinderende zomers, wervelende herfsten, witgewassen winters’, het fantastische gedicht Aanmoediging: ‘Uit die zwartmodder van je bestaan zal, geloof het of geloof het niet, licht omhoog komen, luchtbellen zweven’, het originele taalspel in het gedicht Vredesplein: ‘Google zegt me dat ik eerst een eind door de Rampspoedstraat moet lopen’, of het grappige vers Papa zag eens pruimen hangen: ‘Wat niet weet, wat niet deert, en jong gedaan is snel geleerd. Wat niemand ziet is niet verkeerd’.
De bundel werd mooi vormgegeven met melancholische, sobere potloodtekeningen in voornamelijk rood en blauw van Trui Chielens.
Deze voltreffer is een uniek boek voor ‘het algemene belang’. De leesvaardigheid van onze Vlaamse jeugd gaat zienderogen achteruit. Ze lezen weinig en al zeker geen klassiekers. Het zijn boeken zoals deze die ertoe kunnen bijdragen dat kinderen (en ook volwassenen) op een fijne manier kennismaken met de rijke Nederlandse taalgeschiedenis. Dus beste ouders en leerkrachten: verruim de wereld van je kinderen en leerlingen en lees de gedichten voor, bespreek ze en sta samen versteld van zoveel schoonheid!

Vanaf 11 jaar

Door Liesbeth Devriendt sinds 3 maanden en 18 dagen

Op zoek naar een koesterboek om hart en ziel te verwarmen, misschien wel om cadeau te geven aan een dierbare? Dan is Dit. een prima keuze! Een boek met een bijzondere, treffende titel waarin in korte, poëtische dierenverhalen heel wat levensvragen en wijsheden op een sprankelende maar ongecompliceerde en herkenbare manier aan bod komen. Wat is geluk? Hoe lang duurt altijd? Kunnen woorden verdwijnen? Dit. is een boek voor iedereen die durft dromen, want zoals schildpad in één van de verhalen tegen das zegt: ‘In dromen kan alles.’ Het is geen boek om in één ruk uit te lezen, wel eentje om voldoende tijd voor te nemen.
In het voorjaar van 2023 verscheen de jubileumuitgave van dit boek, vanwege het 20-jarige bestaan van uitgeverij Samsara. Met gouden letters op de kaft, dik aquarelpapier, een extra verhaal en tekening springt deze feestelijke uitgave in het oog.
Tiny Fisscher schreef al heel wat boeken. Nochtans had ik nog nooit van haar gehoord. Na enig opzoekwerk bleek dat Tiny Fisscher de laatste versie van ‘Alleen op de wereld’ (een boek dat in 1878 geschreven werd door Hector Malot) in 2016 herwerkte en schreef. Die ontroerende, tijdloze klassieker verslond ik enkele jaren geleden. Intussen las ik ook ‘Het geluk van schildpad’, een prachtig boek met filosofische dierenverhalen voor jongere kinderen, ook van de hand van Fissher.
De zwart-witillustraties in Dit. zijn van de hand van Iris van der Veen. Zijzelf omschrijft haar werk als ‘poëzie in beelden’. Haar tekeningen zijn simpel; zo eenvoudig dat ze opvallen. Ze maken van dit koesterboek een pareltje; een feest voor het oog en het hart. Een boek dat thuishoort in het rijtje van de dierenverhalen van Toon Tellegen, Grote Panda en Kleine Draak en De jongen, de mol, de vos en het paard.

Vanaf 9 jaar.

Door Liesbeth Devriendt sinds 4 maanden en 3 dagen

    Opnieuw las ik een zeer bijzonder, prachtig geïllustreerd boek: Schaduw van Toet. Lida Dijkstra nam me 3000 jaar mee terug in de tijd naar het Oude Egypte. Al bij het zien van de donkere cover met gouden afwerking en de prachtige bladschikking besefte ik dat ik lezersgoud in m’n handen had.
Het mythische, historische verhaal over Toetanchamon (Toet) wordt verteld vanuit de ogen van zijn halfzus Anchesenamon (Amany). Dit moedige meisje beschermt en behoedt haar kwetsbare halfbroertje Toet, die een zwakke gezondheid en een klompvoetje heeft. Toet is, tot frustratie van zijn vader farao Achnaton, een angstig jongetje. Amany krijgt de opdracht om Toet, de toekomstige farao, alles te leren wat hij moet weten voor hij de heerschappij over het land aan de Nijl krijgt zodat hij minder bevreesd wordt. Ze probeert in de schaduw van Toet stand te houden in het wespennest vol bedrog, misleiding en machtsstrijd dat het Egyptische hof is.
‘s Avonds voor het slapengaan vertelt Amany verhalen aan haar halfbroer. Verhalen over goden, over hoe de wereld ontstond, over mummies, over piramiden, over het dodenboek… Door deze ‘aparte verhalen’ wordt je als lezer verder ondergedompeld in de Egyptische gebruiken en tradities. Je ziet heel duidelijk wanneer je in het verhaal van Toet en Amany zit of wanneer er een achtergrondverhaal verteld wordt, want die laatsten staan bruin gedrukt met langere zinnen. De verwevenheid van het echte verhaal met de achtergrondverhalen werkt perfect.
De bladschikking van het boek is bijzonder. De tekst staat met korte zinnen gecentreerd in het midden van het blad met heel wat witruimte rond. Hiermee lijkt de tekst op papyrusrollen te staan. De fenomenale illustraties, gebaseerd op Egyptische kunst, zijn gemaakt door Djenné Fila. Zij gebruikte verschillende materialen en technieken (waaronder bladgoud en hiërogliefen) om het oude Egypte tot leven te wekken. De machtige illustraties spreken tot de verbeelding en versterken het verhaal.
De taal die Lida Dykstra hanteert is verfrissend en poëtisch. Hoewel de tekst niet rijmt, leest het verhaal als een lang, ritmisch, soepel gedicht. Er zit spitsvondige beeldspraak, modern taalgebruik en heel wat humor in verweven. En hoewel het epos zich in een lang vervlogen tijd afspeelt, slaagde Dykstra erin er een tijdloos, meeslepend verhaal van te maken.
Vooraan in het boek staat de stamboom van Toet en Amany. Meermaals moest ik tijdens het lezen teruggrijpen naar deze pagina. De namen van de personages en de familieverhoudingen zijn ingewikkeld en soms lastig te lezen. Wat dacht je van Neferneferoeaton of Neferneferoere? De stamboom biedt dan een handig aanknopingspunt. Achteraan in het boek vind je de kaart van het oude Egypte en een overzicht van goden, mensen en dingen die in het verhaal voorkomen. Aan het schrijven van dit verhaal moet heel wat studie en opzoekwerk vooraf gegaan zijn.
Voor wie graag ondergedompeld wil worden in het Oude Egypte: lees dit indrukwekkende boek (voor)!

Voorlezen of vanaf 13 jaar

Door Liesbeth Devriendt sinds 4 maanden en 3 dagen

Welk kind droomt er niet van om superkrachten te bezitten? Kunnen vliegen, onzichtbaar zijn of misschien wel over wonderlijke geneeskracht bezitten. In het steengoede boek Bliksemkind wordt Yoko geraakt door de bliksem en wanneer ze bijkomt, heeft ze een lotussteen in haar hand waarmee ze zieken kan genezen. Elke dag staan er rijen radeloze mensen voor de deur. Haar familie en het hele dorp zijn blij met de roem en met het geld dat binnenstroomt. Maar er heerst ook jaloezie en hebzucht en Yoko zelf wordt moe van al die kommer en kwel. Ze verlangt naar haar oude leven, naar haar beste vriendin en naar school. Wie zal er voor Yoko zorgen?
Niet alleen Yoko komt in het boek aan het woord. Ook haar broer Djadja, het rijstveld, het paardje, de steen zelf… omschrijven hoe zij de bovennatuurlijke gebeurtenissen ervaren. Deze verschillende perspectieven waarin ook voorwerpen hun ervaringen weergeven, zijn heel verrassend en verfrissend om te lezen.
Dit fascinerend verhaal wordt verrijkt met de fenomenale paginagrote illustraties van Martijn van der Linden. Ze scheppen een Aziatische sfeer die helemaal bij het verhaal past. De laatste tijd las ik heel wat boeken waarin hij voor illustraties zorgde (Zonder titel, Jefferson, Gelukkig en blij…) en in elk boek slaagt hij erin om een passende en levendige aanvulling bij het verhaal te bieden. Wat een veelzijdig illustrator!
Dat Hans Hagen een bekroond dichter is, kon hij in dit boek niet verstoppen. Het sprankelende taalspel klinkt heerlijk poëtisch en ritmisch. Met treffende beschrijvingen, korte, krachtige zinnen en veel witruimte leest dit magische verhaal lekker vlot weg.
‘In het echt kan veel, maar in verhalen kan meer’, zegt de meester in het verhaal. Dat maakten Hans Hagen en Martijn van der Linden in dit betoverende boek helemaal waar.
Nog een weetje: op de website van Hans Hagen las ik dat hij inspiratie voor dit pakkend verhaal haalde uit een krantenartikel over Ponari: een 9-jarige jongen uit Indonesië die mensen kon genezen met een steen en die door zijn familie uitgebuit werd.

Vanaf 9 jaar.

Door Liesbeth Devriendt sinds 4 maanden en 3 dagen

Dit grappige verhaal voor beginnende lezers speelt zich af in de dierentuin. Fox de vos stelt vast dat er bijna geen bezoekers meer komen en dat de dieren lui en loom zijn geworden. Raf de giraf ziet over de muur van de dierentuin dat er wél veel mensen in het pretpark bij de buren zijn. Fox heeft een idee om de mensen weer naar de dierentuin te lokken en om weer leven in het dierenpark te brengen. Wat volgt is een geestig verhaal over samenwerken en over creatieve oplossingen bedenken.
Eerste lezers die alle letters kennen en al redelijk vlot kunnen lezen, zullen dit vrolijke , dunne boekje met fijne tekeningen van Leen Van Durme zeker kunnen smaken en ze ervaren zo dat zélf lezen leuk en vermakelijk is!     
Ben je op zoek naar andere boekjes voor eerste lezers? Dan vind je bij uitgeverij De Eenhoorn heel wat moois. Zo zijn de boekjes van Riet Wille en de strips Kito en Boris van Aimée de Jongh heel geschikt voor eerste lezers. Ook de reeks Tijgerlezen van uitgeverij Querido is een aanrader: boeken met een spannend, goed uitgewerkt verhaal, voldoende humor, rijke taal en knappe illustraties, geschreven door ervaren auteurs en met korte zinnetjes en eenvoudige woorden.
Auteur Frank Geleyn overleed begin 2023 op 63-jarige leeftijd. ‘De geeuw van een leeuw’ werd postuum uitgegeven.

Vanaf 7 jaar.

Door Liesbeth Devriendt sinds 4 maanden en 3 dagen

Enkele maanden geleden werd ik helemaal omver geblazen door Marco Kunst zijn rauwe, confronterende young-adult boek ‘Patroon’. Nu verslond ik in twee dagen zijn wondermooie nieuwste boek ‘Het touw en de waarheid’.
In het woord vooraf spreekt de auteur je als lezer rechtstreeks aan. ‘Heb je weleens de zon in zee zien ondergaan? Op zo’n warme zomeravond, zittend in het zachte zand, golfjes likkend aan het strand alsof het roomijs was, met laat licht als honing op het slaperige water?’ zijn de eerste zinnen van het boek. Ze zetten meteen de toon en scheppen een sprookjesachtige en betoverende sfeer.
Afwisselend maak je kennis met Kyra en Ylan. Kyra woont eenzaam op een eiland in het zuiden, waar ze stoffen verft in duizend kleuren. Rondom strekt de zee zich blinkend uit. Ylan woont op een rotseiland in het noorden. Hij zoekt er de waarheid, net als de andere monniken. Rondom is er niets dan klippen en golven. Kyra verlangt naar gezelschap en begrijpt dat ze moet vertrekken. Ze voelt zich alleen. ‘Niet zomaar een beetje alleen. Neen, moederziel en grootmoederziel verlaten.’ En Ylan gelooft niet langer wat de monniken beweren. ‘Hij heeft een gapende honger naar iets waarvan hij niet weet waar hij het zou moeten zoeken.’ Hij vlucht naar open zee. Allebei gaan ze het onbekende tegemoet. Allebei dragen ze een geheim met zich mee.  
Wat volgt is een verhaal over eenzaamheid en verlangen, over verleden en herinneringen, over (zee)monsters, over keuzes maken, over je eigen waarheid schrijven of tekenen. Tijd en ruimte zijn onbepaald in het verhaal. Het zou zich eender waar op een eiland in een zee kunnen afspelen. Dat maakt het universeel en spreekt je verbeelding aan.
Het boek gaat ook over kleuren en mooie woorden. Kyra verft stoffen in prachtige kleuren (met ook prachtige namen: smaragd, scharlaken…) en Ylan verzamelt mooie woorden die hij opdeelt in strenge woorden, hoekig en scherp (zoals irrelevant, noodlottig…) & woorden die hem kriebels geven, die smaken naar meer (zoals kamperfoelie, parel…).
Woordkunstenaar Marco Kunst zet Ylan’s liefde voor mooie woorden prachtig neer. Alle lof voor zijn dromerige zinnen vol fantastische beeldspraak die zich als heerlijke touwen warm om je heen spinnen.
De kleurenpracht waar Kyra zo van houdt, werd door illustrator Jeska Verstegen prachtig weergegeven. Na elke twee tekstpagina’s volgt een expressieve illustratie die ook twee (!) pagina’s in beslag neemt. Het kleurenspel is prachtig! De illustraties bij het verhaal van Ylan zijn donker en een beetje dreigend. Die bij het verhaal van Kyra heel levendig en kleurrijk.
Het lezen van dit boek was als een wonderlijke reis. Zoals je tijdens een wandeling of roadtrip achter elke bocht versteld kan staan van de natuurpracht, ervaarde ik na het omslaan van elke pagina en het zien van al die woorden- en beeldenpracht ‘een klein gelukske’. Meermaals verscheen er spontaan een glimlach op mijn lippen of zuchtte ik ‘wauw’. Het is een boek dat vraagt om rustig, ongestoord en vredig van te genieten.
Een jeugdboek voor de oudere jeugd waarin woord en beeld ontroerend mooi samensmelten, dat kwam ik nog niet vaak tegen! Een pluim voor uitgeverij Lemniscaat dat zij  de moeite namen om dit boek perfect vorm te geven. ‘Het touw en de waarheid’ is een opmerkelijk jeugdboek met een gouden randje. Om te koesteren!

Vanaf 10 jaar.

Door Liesbeth Devriendt sinds 4 maanden en 7 dagen

Ryan heeft zijn vader al drieënveertig dagen, acht uur en zeventien minuten niet meer gezien. Hij en zijn broer Vince missen hem. Ryan is ook verliefd op Rafaella maar durft niet met haar te praten.

Heb je na deze zeer korte omschrijving het idee dat dit een boek van één in een dozijn is? Wel, het tegendeel is waar!

Ryan (de ik-persoon) kijkt niet alleen op een verfrissende manier naar de wereld, ondanks dat die nogal wat barsten vertoont, hij beschikt ook over een grote portie verbeelding en geestigheid. Deze unieke stem van Ryan geeft het verhaal pit en punch.
Mijn sympathie voor Ryan, een soort antiheld, was groot. Ook de fantasie elementen in het verhaal -soms vergezocht maar daarom niet minder sprankelend- kon ik best smaken. Maar het slot kon niet helemaal overtuigen.
Toch overheerst vooral waardering voor de onbevangen vertelstijl van auteur Pepijn Lievens die hiermee zijn eerste jeugdboek publiceerde. Hij slaagt erin om absurditeit, fantasie en realiteit naadloos te verweven tot een verrassend verhaal. De originele cover van Lukas Verstraete zit boordevol kleine verwijzingen naar passages uit het verhaal. Fijne ontdekking, dit bijzondere boek.

Vanaf 9 jaar.

Door Liesbeth Devriendt sinds 4 maanden en 7 dagen

Mijn verwachtingen bij het lezen van dit boek lagen torenhoog. De Franse schrijver Jean-Claude Mourlevat ontving voor Jefferson immers de Astrid Lindgren Memorial Award, de officieuze Nobelprijs voor de jeugdliteratuur. Vanaf de eerste pagina was ik verkocht. Wat een verrukkelijk boek vol briljante beschrijvingen en heerlijke details! Ook een pluim op de hoed van Lies Lavrijsen en Els Dumez-Blocken voor het knappe vertaalwerk.
Jefferson wordt onterecht beschuldigd van de moord op kapper Edgar. In paniek slaat hij op de vlucht maar zijn beste vriend Gijsbert overtuigt hem om samen op onderzoek te gaan om de echte dader te ontmaskeren. De speurtocht van de twee heldhaftige vrienden ontaardt in een doldwaas avontuur vol netelige situaties en een opwindende ontknoping.
Tot zover het zoveelste Wietse-scenario of Agatha Christie-verhaal, ware het niet dat Jefferson een egel is, Edgar een das en Gijsbert een varken. De karakters van deze vermenselijkte dieren zijn schitterend uitgewerkt. De kleine kantjes van de mens worden uitvergroot en met humor neergezet. Zonder te veel over de ontwikkelingen van het verhaal kwijt te geven, kan ik wel verklappen dat de verhouding mens en dier op verschillende manieren doorheen het hele verhaal verweven zit.
Ik las Jefferson ook voor voor de klas (een bonte bende 10- en 11 jarige jongens en meisjes). De mix van spanning, humor en avontuur maakt van dit boek het perfecte voorleesboek. (Voor)leesplezier gegarandeerd!

Vanaf 9 jaar.

Door Liesbeth Devriendt sinds 4 maanden en 7 dagen

In 2020 (corona, weet je nog?) nam het gezin van Brenda Froyen een hond, een tollerpup. Ze doopten hem Wifi. En wat bleek? Net zoals de internetverbinding onmisbaar was in coronatijden, bleek ook de hond Wifi onmisbaar voor het gezin. De drie broers Zen, Lom en Jip beleefden heel wat leuke avonturen met hun ‘vierde broer’ Wifi. En hun mama - Brenda Froyen - schreef verhalen over al die dolle belevenissen. Die verhalen werden gebundeld in twee boeken: ‘Een jaar met Wifi’ en ‘Wifi en de broers’. Elk boek bevat ongeveer 20 herkenbare verhalen. De titel van elk verhaal begint met ‘Toen Wifi…’ (Toen Wifi een propper was, Toen Wifi alle schoenen had gestolen…). Dat zorgt voor een fijne samenhang.
De verhalen zijn grappig en vaak gebaseerd op misverstanden: Wifi plast waar hij niet mag plassen, Wifi begrijpt niet dat je geen bh aan de burgemeester mag geven… Uit de kapoenenstreken en ondeugendheid van zowel Wifi als de broers spat heel wat humor. De verhalen zijn ook zeer herkenbaar. Welk kind droomt niet van een hond (of poes of konijn of…) als huisdier? Ook de thema’s liggen dicht bij de leefwereld van kinderen: corona, klimaatopwarming, gamen, ramadan… Blinken alle verhalen uit in originaliteit? Neen, het ene verhaal is al rijker en origineler dan het andere. Maar ze blinken wel uit in herkenbaarheid en guitigheid.
De avonturen van Wifi worden geschreven vanuit kinderperspectief; het is zoon Zen die de belevenissen vertelt. Dit zorgt voor een eenvoudige en herkenbare vertelstijl. Soms neemt de volwassen verteller het even over om een moeilijk woord (bv. administratie) uit te leggen.  Af en toe voelt dat wat betuttelend of belerend, maar het zal de jonge lezer (of luisteraar) niet storen, net omdat de vertelsels doorspekt zijn met woordgrapjes, humor en een lieflijke sfeer.
Dit vrolijke boek is fijn om voor te lezen maar het kan ook kinderen die nog niet zo lang zelf lezen veel leesplezier bezorgen. Het lettertype is duidelijk en niet te klein, er staan weinig moeilijke woorden in en de verhalen zijn niet te lang (4 à 5 pagina’s). De luchtige illustraties van Marloes De Vries sluiten mooi aan bij de ongedwongen sfeer van het boek.
Het allerfijnste aan deze boeken is dat Wifi en de broers écht bestaan en dat je hen kan volgen op sociale media. Wifi heeft een eigen Instagramprofiel en een TikTok-account (@wifi_en_debroers)! Op de website van Standaard Uitgeverij vind je lessuggesties om met het boek aan de slag te gaan in de klas. En je kan Brenda én Wifi uitnodigen op school. Een echte aanrader!

Vanaf 7 jaar

Door Liesbeth Devriendt sinds 5 maanden en 9 dagen

Kleffe geschiedenisweetjes, jaartallen en objectieve feiten konden me nooit echt boeien. Maar de verhalen achter al die levens, de gevoelens en wensen van de jongens en meisjes die in andere tijden ‘mens waren’, het universele verlangen van de mens om zijn eigen leven in handen te nemen, hoe het leven wàs tijdens de oorlogen, tijdens de pestepidemie… dàt vind ik enorm boeiend. Historische verhalen zijn dan ook vensters naar lang vervlogen tijden. De boeken van Thea Beckman heb ik verslonden in mijn jeugd: de dappere Hasse uit ‘Hasse Simonsdochter’ en Marije uit ‘Geef me de ruimte’ namen me mee terug in de tijd.

Ik ben ook gefascineerd door boeken met een wisselend vertelperspectief zoals ‘Het meisje en de soldaat’ (Aline Sax), ‘Allemaal willen we de hemel’ (Els Beerten) en ‘Alaska’ (Anna Woltz). Als lezer afwisselend in het hoofd van een ander personage kruipen is zo verrijkend en boeiend.

Onlangs las ik IJzerkop: een meeslepend historisch verhaal mét een afwisselend vertelperspectief. Jieha, de perfecte match! 362 pagina’s lang nam het boek mij mee naar 1808, naar Stans en haar broer Pier. Stans - een ietwat rebels, grofgebekt en brutaal achttienjarig meisje - wil de wereld zien. Haar innerlijke drang naar avontuur moedigt haar aan om - na een gedwongen huwelijk - haar man te ontvluchten en zich - verkleed als jongen - aan te sluiten bij het leger van Napoleon. Haar broer Pier - goede student en ietwat onderdanig - krijgt de opdracht Stans terug te halen. Wat volgt is een spannend, filmisch en ijzersterk verhaal dat leest als een trein.

Ik las het boek ook voor aan onze tienjarige zoon Stan: bijna-naamgenoot van Stans, even eigenzinnig, ook af een toe een keikop (of ijzerkop). Ook hij was fan van IJzerkop: “Ik vond het boek supergoed omdat je je er perfect in kunt inleven. Ik begreep de gedachten van Stans en ik begreep waarom ze niet wilde doen wat de anderen van haar verwachtten. Ze is soms ondeugend, bijvoorbeeld  toen ze een peper in een paard zijn kont stak. Ik vind het een aanrader omdat het niet gewoon een boek is van niks maar één waar pit in zit.”

Van Rijckeghem zet in al zijn historische verhalen meisjes die betekenis willen geven aan hun eigen leven op de voorgrond. Reeds in veel van zijn titels (Jonkvrouw, Galgenmeid, Onheilsdochter) blijkt die voorliefde voor meisjes als hoofdpersonage. Op 16 mei 2023 gaf van Rijckeghem de Annie M.G. Schmidtlezing ‘tijdreizen en bouillonblokjes’. Hij vertelde dat hij niet helemaal weet waarom hij bijna altijd verhalen schrijft vanuit vrouwelijke hoofdpersonages. Maar hij verwees naar Marije in ‘Geef me de ruimte’ van Thea Beckman: een hoofdpersonage met een eigen willetje. Ook van Rijckeghems’ liefde voor jeugdliteratuur ontsproot bij Thea Beckman.

In deze heerlijke lezing (een aanrader om te beluisteren of te lezen) vertelt van Rijckeghem hoe hij als kind helemaal niet van boeken hield, maar de smaak te pakken kreeg via strips over antihelden. Hij vertelt hoe hij er toe kwam historische romans te schrijven en benadrukt het belang van voorlezen: aan kinderen maar ook aan adolescenten en volwassenen. Er is geen betere manier om jongeren van boeken te doen houden. Want ‘lezen is delen’ (zoals Kathleen Vereecken schreef in het wonderschone Margriete). En laat IJzerkop nu net een prachtig boek zijn om voor te lezen (of om zelf te lezen natuurlijk)!

Ijzerkop werd in het Engels vertaald en werd bekroond met heel wat prijzen.

Door Liesbeth Devriendt sinds 5 maanden en 9 dagen

Hoera, er verscheen een nieuwe poëziebundel voor jongeren geschreven door taalvirtuoos Edward van de Vendel! De prachtige illustraties van de hand van Martijn van der Linden maken dit boek tot een pareltje. Van deze makers verscheen eerder het indrukwekkende ‘Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt. Gedichten waar je wat aan hebt': een poëzieboek dat qua originaliteit bijna niet te overtreffen valt, maar ook in hun tweede samenwerking zetten beide heren opnieuw een heus taalfeestje neer.  

Ook ‘Gelukkig en blij’ zit vol unieke gedichten waar je wat aan hebt. Ze komen uit de gedachten, bekken en snavels van de dieren die in zorgboerderij ‘Gelukkig en blij’ wonen; de zes ezeltjes Berrie, de katten Hannes en Hassan, de koe Gouden Roos…. De gedichten lezen bijna als een verhaal, doorheen de seizoenen, over het leven op de zorgboerderij.

In eerste instantie werd ik gewoon gelukkig en blij van zoveel sprankelende taal. De gedichten bulken van de zinnen die de zon op je gezicht toveren: ‘Bedenk het en je bent het, gelukkig en blij. Slingers voor jou en slingers voor mij.’ of  ‘Ik ga het roze uit de horizon vangen en dat als een dekentje om de wereld heen hangen.’ of ‘Vinden ze jou ook soms vreemd of apart? Dan ben jij waarschijnlijk van de wereld het hart.’ Maar daarnaast zijn ook de onderliggende thema’s van de gedichten erg rijk en warm. De dieren van de zorgboerderij denken na over fake news, over ontdekken wie je werkelijk bent, over veranderingen, over de dood, over gezien worden, over het belang van een naam…

Dit boek is een ode aan mens en dier, aan de gewonigheid (als alles zo spannend hetzelfde mag zijn) en aan een open blik (iedereen draagt de kosmos in zijn gezicht)!

Door Liesbeth Devriendt sinds 5 maanden en 9 dagen

De Nederlander Pim Lammers bundelde in dit kleurrijke boek hedendaagse gedichten over families, traditioneel en minder traditioneel. Over de veilige plek die een familie hoort te zijn, ongeacht hoe die familie eruit ziet. Over bijzondere familieleden en over de bijzondere band met die familieleden. Over ruziënde ouders, een nonkel in een rolstoel, een verliefde zus, een neef met make-up, een blinde tante, een nonkel die jurken draagt…

Dit boek lees je met een nieuwsgierige blik en daagt je uit om op een andere manier naar de dingen te kijken. Vaak zit er een twist in de gedichten. Soms zijn de onderwerpen moeilijk (bv. het ontroerende gedicht ‘Opa’), maar steeds is de ondertoon warm.
De eigenzinnige illustraties van Sarah van Dongen konden mij in eerste instantie minder bekoren. Maar hoe meer ik op de details lette, hoe meer ik ze kon appreciëren. Sarah van Dongen portretteert mensen even divers als dat Lammers ze omschrijft. De bontgekleurde stijl past bij de gedichten. Soms heb je de illustraties nodig om het gedicht beter te begrijpen. Al laten ze ook veel ruimte voor verbeelding.
Lammers was met deze bundel niet aan zijn proefstuk toe. Hij schreef in 2017 het lieflijke ‘Het lammetje dat een varken is’, een prentenboek dat (trans)gender met kinderen bespreekbaar maakt. In 2018 kwam ‘De boer en de dierenarts’ over homoseksuele verliefdheid. Na deze bijzondere prentenboeken werd Pim Lammers zowat het boegbeeld van de openheid rond gender en identiteit in de jeugdliteratuur. In 2022 verscheen dan zijn eerste poëzieboek ‘Ik denk dat ik ontvoerd ben’.
    Maar in het voorjaar van 2023 kwam hij in het oog van een storm terecht. Hij werd  onterecht beschuldigd van het verheerlijken van pedofilie. Die beschuldigingen kwamen uit extreem-rechtse en christelijk-conservatieve hoek, naar aanleiding van een kortverhaal over de relatie tussen een tiener en zijn voetbaltrainer, dat hij in 2015 schreef. Hij kreeg heel veel bagger en zelfs (doods)bedreigingen over zich heen.
Van veel meer mensen kreeg hij hierna openlijk steun. Het belang van literaire vrijheid, van de dingen in hun context bekijken, van een open blik en van verdraagzaamheid werd van de daken geschreeuwd. En net dat is wat ik meeneem uit de gedichten van Pim Lammers.

Vanaf 8 jaar.

Door Liesbeth Devriendt sinds 5 maanden en 9 dagen

Yorick Goldewijk brak eerder potten met 'Films die nergens draaien' maar slaat met Duizend & ik, een verhaal dat in zijn prille vorm al 20 jaar in de schuif van de auteur lag, een andere weg in.

Duizend & ik is een dystopie in zuivere vorm waarin hij de lezer meeneemt naar Surdus, een monotone, omwalde stad, waar 8 tussen ontiegelijk vele andere, identieke meisjes wordt voorbereid op een dienstbaar leven, overzee bij de bezielden.

'Luister, gehoorzaam, volg.
Betwijfel niet, aarzel niet, bevraag niet.
Wees behulpzaam en ondergeschikt.
Onderwerp je aan de wil van de bezielden.'

Routineus, rigoureus en op straffe van beëindiging worden de meisjes klaargestoomd voor hun verdere, dienstbare leven.

In een vlotte stijl, met behapbare paragrafen en overzichtelijke hoofdstukken, verhaalt Goldewijk gestaag het anders zijn van 8, haar ontmoeting met 1000 en de onontkoombare conclusie dat ze aan haar bestaan in Gurdus moet ontsnappen.

De zinnen zijn schoon, de taal helder en de plot - die de juiste vragen oproept, zonder teveel antwoorden te laten liggen - verrassend en goed uitgewerkt. Prima boek dit: vlot lezend, meeslepend, toegankelijk maar niet vrijblijvend.

13+

Door Gert De Bie sinds 5 maanden en 20 dagen

Ooit al van een ridster gehoord? Een ridster op een stalen ros, met harnas, zwaard én een GSM? Neen? Dan is het hoog tijd om in dit heerlijke boek kennis te maken met ‘de dappere ridster’: avontuurlijk, onbevreesd en heldhaftig. Ze fietst vol vaart en plezier doorheen 11 verhalen waarin ze een ontsnapte leeuw terug naar de dierentuin brengt, een gestolen schilderij vindt, een handtasdief bij de lurven vat of een loslopend standbeeld terug op z’n sokkel zet.
Met bruisende taal, grappige wendingen, verfrissende personages en weerkerende uitspraken van de ridster tovert Janneke Schotveld een modern sprookjesboek uit haar hoed. Zoals het een echt sprookje betaamt, eindigt elk verhaal met eenzelfde zin: ‘Ze steeg weer op de fiets en ging op pad. Want een ridster heeft altijd wat te doen’. Het prikkelt de goesting om in het volgende avontuur van deze heldin te duiken. Milja Praagman zorgde voor de uitstekende illustraties die de verhalen verrijken.
Het boek zit boordevol diversiteit en gaat in tegen stereotypen: een vrouwelijke ridder, een homoseksuele bakker, een prins met een andere huidskleur, een angstige man, ... een verademing in jeugdboekenland!
Op zoek naar een grappig (voorlees)boek met een knipoog? Dan is ‘de dappere ridster’ prima spek voor je bek!

Door Liesbeth Devriendt sinds 6 maanden en 1 dagen

Toen orkaan Sandy in de herfst van 2012 de Verenigde Staten trof, woonde schrijfster Anna Woltz in New York. Dagenlang zwierf ze door Manhattan op zoek naar warmte, eten en stopcontacten. ‘Toen het licht weer aan ging’, begon ze aan dit boek: Honderd uur nacht. Haar eigen avontuur in New York gebruikte ze als inspiratie voor deze filmische en spannende jeugdroman over vier bijzondere jongeren die zich samen voorbereiden op de storm van hun leven.

Het 14-jarige meisje Emilia December de Wit ontdekt iets schokkends over haar vader, een schooldirecteur. Zonder dat iemand het weet, vliegt ze in haar eentje naar New York om haar familie en de school in Nederland te ontvluchten. In New York blijkt de kamer die ze gehuurd heeft niet te bestaan. Ze dwaalt alleen rond in de grote stad op zoek naar onderdak. Die vindt ze bij Seth en zijn zusje Abby. Als orkaan Sandy richting New York dendert, komt ook de knappe overbuur Jim in hun ‘orkaanasiel’ wonen. Terwijl de storm buiten raast, probeert Emilia om te gaan met haar eigen storm.

De korte inhoud lijkt misschien wat gekunsteld, maar het plaatje klopt en het boek sleept je mee als een razende orkaan: de verhaallijnen vloeien moeiteloos in elkaar en de spanningsboog staat strak. Beetje bij beetje kom je te weten wat er in Nederland met de vader van Emilia - een eigenzinnig meisje dat last heeft van smetvrees - gebeurde en waarom Emilia haar omgeving ontvluchtte. Ook maak je kennis met de vijftienjarige Seth en zijn dappere negenjarige zusje Abby die hun vader verloren en met schoolverlater Jim, die lijkt op een filmster en die gekwetst is aan zijn hand. Al die kleine levens komen samen in dé stad der steden tegen de achtergrond van de storm Sandy. Die zet het leven helemaal op z’n kop zet en dwint de inwoners om back to basic (zonder elektriciteit, zonder internet…) op elkaar terug te vallen.

Al een hele tijd ben ik fan van de wervelende schrijfstijl van Anna Woltz. Bijzondere ontmoetingen die de aanleiding voor opwindende avonturen zijn haar handelsmerk. Ook de andere boeken van Woltz (Gips, Alaska, De tunnel, Mijn bijzonder rare week met Tess…) zijn één voor één aanraders. Het is jeugdliteratuur van de beste soort.

12+

Door Liesbeth Devriendt sinds 6 maanden en 1 dagen

In dit grappige en toegankelijke stripboek maak je kennis met Pim:  slim, hoogbegaafd en vindingrijk, maar allesbehalve saai. Gefascineerd door wetenschap en techniek beleeft hij avonturen met zijn beste vriend Max, die hij vaak als proefkonijn gebruikt en met Mara, die hij stiekem héél leuk vindt.
Aimée de Jongh schrijft al meer dan 12 jaar strips over Slimme Pim in tienerkrant Kits. Meer dan 50 van die korte stripverhalen werden nu gebundeld in dit boek, aangevuld met weetjes en eenvoudige proefjes. De paginagrote stripverhalen zijn rijk aan taal, de onderwerpen interessant en herkenbaar voor kinderen (vloggen, tablets, concentratie, voetafdruk…). Een ideaal stripboek voor kinderen die minder graag lange verhalen lezen en van toffe tekeningen houden.
Voor leerkrachten zijn veel van de strips bovendien hapklaar materiaal om in de les te gebruiken!

Door Liesbeth Devriendt sinds 8 maanden en 8 dagen

Wat een veelzijdig auteur is Edward van de Vendel toch! Na heerlijke stripgedichten (Opa laat zijn tenen zien), grappige poëziebundels (Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt), boeken vol rijke taal voor eerste lezers (Heel heel heel vies boek), ontroerende verhalen (De gelukvinder), prachtige prentenboeken (Het hondje dat Nino niet had)... verscheen in 2021 het unieke boek ‘Rekenen voor je leven’.
Wat gebeurt er als een klas saaie sommen mag vervangen door rekenlessen die met hun eigen leven te maken hebben? De leerlingen uit groep zeven van de Rover Hoepsika-school rekenden een jaar lang met vragen die belangrijk zijn voor hun leven. Elke leerling stelde één vraag die de klas gedurende één week onderzocht.
Mano vroeg zich af hoe je alle spelletjes wint waarna de klas leerde over kansberekening, Sven vroeg zich af of plassen onder de douche echt goed is voor het milieu, ... Zo maak je in 22 hoofdstukken kennis met evenveel vindingrijke vragen van leerlingen, waarvan de wiskundige uitleg door Floor de Goede in fijne strips werd gegoten.
Dit boek , dat Van de Vendel samen met Ionica Smeet schreef, werd in 2022 bekroond met de Zilveren Griffel en is anders dan alle andere boeken. De afwisseling tussen de verhalen over de klasgroep en de strips vol informatie en rekenweetjes werkt erg goed. Voor originaliteit verdient dit boek 100%! Het is het perfecte boek voor nieuwsgierige kinderen met een hoofd vol vragen en een hart voor rekenen. De opzet van het boek (een jaar lang geen saaie rekensommen) zal menig schoolgaand kind een tikkeltje jaloers maken.
Op 15 maart 2023 gaf Edward van de Vendel tijdens een studiedag aan de U.A. die ik bijwoonde, een heerlijk betoog over jeugdliteratuur.  Gepassioneerd vertelde hij hoe hij 1000 keer iemand anders werd door een boek te lezen. Hij las enkele gedichten voor uit zijn nieuwe bundel ‘Gelukkig en blij’, die in mei 2023 verschijnt. Dat belooft opnieuw een pareltje te worden!

Vanaf 10 jaar.

Door Liesbeth Devriendt sinds 8 maanden en 8 dagen

Wie dacht dat weetboeken saai zijn en dat encyclopedieën vol duffe kennis staan, die heeft nog niet kennisgemaakt met Mathilda Masters! Zij is de koningin van de originele, moderne informatieve boeken voor kinderen en jongeren. In 2017 verscheen Mathilda Masters’ eerste superslimme-dingen-boek: 321 superslimme dingen die je moet weten voor je 13 wordt. Een boek vol kleine stukjes hapklare informatie, zeer vlot en aangenaam geschreven en mooi vormgegeven met vrolijke illustraties van Louize Perdieus. Nadien verschenen nog boeken met weetjes over geschiedenis, wetenschap, liefde en seks, dieren en over het klimaat.

In tijden van overstromingen en natuurrampen ten gevolge van de klimaatveranderingen is dat laatste - een overzichtelijke boek over het klimaat en het milieu - belangrijk en noodzakelijk voor jongeren. In zes hoofdstukken wordt een breed beeld geschetst van de huidige toestand van de aarde. Het boek beperkt zich niet tot klimaatopwarming maar behandelt ook andere thema’s zoals vervuiling, verlies van biodiversiteit en overbevolking.

"Ontdek alles over de wereld waarin we leven en hoe we haar leefbaar kunnen houden.", prijkt op de achterflap. Masters houdt zich aan die belofte: ze legt haar onderwerpen grondig uit, zonder saai of té langdradig te worden en weet het evenwicht tussen de prangende boodschap over de staat van onze planeet en de hoopvolle ondertoon hoe we dat moeten oplossen perfect in balans te houden. De spreuk van Loesje: Van doemdenken naar doendenken, past daar uitstekend bij.

123 superslimme dingen die je moet weten over het klimaat is een boek om in z’n geheel te lezen, om voor te lezen, om in de klas te gebruiken of om te laten rondslingeren op de salontafel, op het toilet, in de kinderkamer… en af en toe ter hand te nemen. Niet enkel voor nieuwsgierige jongeren maar evenzeer aanbevolen voor volwassenen.

Vanaf 10 jaar, informatief.

Door Liesbeth Devriendt sinds 8 maanden en 8 dagen

Dat Annet Schaap kan schrijven, wisten we na haar debuut Lampje al, waarin een verfrommeld meisje met blutsen en builen, maar  vol levenslust en doorzettingskracht de hoofdrol speelt. Het mag niet verwonderen dat ze in haar volgend boek ook volop de kaart van de meisjes van vlees en bloed, die weten wat ze willen, trekt.

Zeven bekende sprookjes bewerkte ze tot eigentijdse, échte verhalen over meisjes die hun eigen pad gaan en die ervaren dat het leven niet altijd een sprookje is. Het resultaat zijn zeven heel intrigerende verhalen waarin je aspecten van bekende sprookjes herkent maar waarin je je ook verwondert over de verrassende wendingen en nieuwe perspectieven: Meneer Pelsteel, Wolf, Koekjes, Kikker, Blauw, Slaapster en Monstermeisje.

De onderliggende thema s zijn heftig: Schaap schuwt geen bitter- en rauwheid, maar verpakt die wel in schone, poetische taal, vol knipogen en leuke taalvondsten. Het kleine formaat (in Engeland cosy bedside genoemd) past perfect bij het boek dat alles bevat wat een goed jeugdboek moet bevatten: gelaagdheid, humor, spanning, een lach en een traan. Nu al benieuwd naar wat Annet Schaap in de toekomst nog voor ons in petto heeft!

Vanaf 9 jaar.

Door Liesbeth Devriendt sinds 8 maanden en 22 dagen

Als Bart Moeyaert - de meester zelve - een nieuw jeugdboek voorstelt, zijn we benieuwd, heel benieuwd!

Ga voor het raam staan, met je muts op en je jas aan.
Kijk niet naar je voeten en kijk niet om.
Stel geen vragen.
‘Duurt het nog lang?’
Niet doen. Anders mis je het begin.

Zo nodigt Bart Moeyaert de lezer uit om in het verhaal van Morris te stappen, die op zoek gaat naar de ontsnapte hond van zijn oma. Daarvoor moet hij een berg op en dan begint het ook nog te sneeuwen…

Bart Moeyaert gebruikt weinig woorden en vertelt daardoor veel tussen de lijnen; het lappendeken van schone zinnen en de illustraties van Sebastiaan van Doninck werken goed samen spreken tot de verbeelding.
Morris is een perfect voorleesverhaal, voor jong en oud. Het is een boek om traag te lezen en om twee of meer keer te lezen: een troostrijk en betoverend verhaal over een kleine jongen in een koud en bergachtig sneeuwlandschap dat je met een warm en week gevoel achter laat. Morris is groots in zijn eenvoud!

Volgens onze bescheiden mening is dit tijdloze pareltje de grootste kanshebber voor de Boon literatuurprijs die op 30 maart 2023 uitgereikt wordt.

Vanaf 7 jaar.

Door Liesbeth Devriendt sinds 8 maanden en 22 dagen

In de Grote Vriendelijke Podcast (aflevering 41) tipte Linda Dielemans de graphic novel ‘De prins en de naaister’: een kleurrijke striproman over identiteit. Haar enthousiaste betoog maakte me benieuwd. En ja hoor… het loste de verwachtingen meer dan in!

Deze bijzondere graphic novel speelt zich af in Parijs, aan de vooravond van de moderne tijd. Frances is een getalenteerde, ambitieuze maar ondergewaardeerde naaister. Nadat ze op het Lentebal ter ere van de 16de verjaardag van prins Sebastian een gewaagde jurk ontwerpt voor Lady Sophia Rohan krijgt ze een verrassende en geheime opdracht: ze mag jurken ontwerpen voor een mysterieuze nieuwe klant. Het duurt niet lang tot Frances ontdekt wie deze klant is: de prins! Niemand mag weten dat hij ‘s nachts uitgaat, gekleed als vrouw: Lady Crystallia. Frances en prins Sebastian worden vrienden. Je bent als lezer benieuwd hoe het leven van deze twee intrigerende personages zich verder ontwikkelt.

De sprankelende tekeningen in pastelkleuren versterken het verhaal en geven het een wervelend karakter: sommige pagina’s bevatten nauwelijks tekst maar dat is geen gemis. De levendige tekeningen spreken de verbeelding aan en lijken soms uit het boek te zwieren.

Het verhaal ontbreekt een beetje realisme en het einde voelde ietwat klef en voorspelbaar aan, maar echt storen deed dat niet: het past wel bij de sprookjesachtige sfeer en de hoopvolle en relevante moraal.

Een lieflijke graphic novel over genderidentiteit en een ode aan zelfliefde die voor de opgroeiende lezer impact kan hebben: je bent het waard om te zijn wie je bent!

Door Liesbeth Devriendt sinds 8 maanden en 22 dagen

Edward van de Vendel en Anoush Elman schreven in 2008 het indrukwekkende boek De gelukvinder: het levensverhaal van Anoush die met zijn gezin vluchtte van Afghanistan naar Nederland. De twee bleven contact houden en toen er een schattig, wit dwergkonijntje, Misjka, in het gezin van Anoush kwam, bleek er nog een verhaal dat verteld moest worden.
Roya, de zus van Anoush en de andere gezinsleden zijn gek op het konijntje. Roya vertelt Misjka alles wat ze nog weet over de vlucht uit haar land. Maar op een dag is Misjka verdwenen…
In zijn gedichtenbundel ‘Superguppie is alles’ (2014) schreef Edward van de Vendel het gedicht ‘aaien’ over een konijntje:

‘Aaien maakt alle angsten stuk’

schreef hij als laatste zin van het gedicht.
Het is alsof hij toen al wist dat deze zin perfect zou aansluiten bij een warm verhaal over troost en verwerking dat nog geschreven moest worden.
De schrijvers slagen erin heftige onderwerpen (oorlog, vluchten, racisme) in een ontroerend en aaibaar verhaal te gieten. In warme, poëtische taal wordt het verdrietige verhaal van het gezin verteld. De prachtige illustraties van Annet Schaap versterken de vertedering. Roya, haar broers en Misjka veroveren je hart.
Misja werd - zeer verdiend- genomineerd voor de Boon literatuurprijs 2023.

Vanaf 8 jaar.

Door Liesbeth Devriendt sinds 8 maanden en 27 dagen

Boeken zetten dan wel aan tot kritisch denken, maar illustrator Yarne Daeren en "semi-professioneel onozelaar" (*) ((*) zijn woorden, niet de onze) Kamiel De Bruyne vonden dat de jeugd van tegenwoordig nog een duwtje in de goede richting kon gebruiken. Zeker in een wereld waar we ons omsingeld voelen door gekleurde media en valse nieuwsberichten leek het hen hoog tijd om kinderen en jongeren een gezonde oefengids fake-news-spotten mee te geven. En zo werd "Er was misschien eens" geboren. Een bundeling van twintig verhalen die allemaal wel een beetje naar "broodje aap" ruiken. Sommige zijn misschien echt waar, maar andere blijken gewoon de reinste larie en apekool. Na elk verhaal volgt telkens de hamvraag "waar of niet waar". Best uitdagend, want weten jullie (de volwassenen) eigenlijk wel of het waar is dat de eerste vrouw op de maan zomaar toevallig was? En of er ooit echt een beeldhouwer de Olympische Spelen won? Kan een poes postbode worden of gaat dat net een brug te ver? Het verschil tussen fictie, feit en fabel blijkt helemaal niet zo evident, maar met dit boek leren we al fact-checkend de waarheid van leugens te onderscheiden.

Door Linde De Vos , 16/01/2021

Een groep jongeren trekt zich een aantal dagen terug in een afgelegen bos om een middeleeuws rollenspel te spelen. Normaal gesproken zou dat niks voor de student medicijnen Bastiaan zijn, maar hij is verliefd op Sandra en heeft zich door haar laten overtuigen. Hun avontuur begint onschuldig, maar wordt al enigszins benauwend als het gerucht gaat dat het deel van het bos waarin ze verblijven, vervloekt is. Wat eerst nog wordt weggelachen als een spookverhaal, lijkt werkelijkheid te worden als leden uit het gezelschap spoorloos verdwijnen. In een wereld zonder telefoon, internet, elektriciteit, medicijnen of zelfs maar een bril, ontvouwt zich een bloedstollende strijd tegen de tijd, op leven en dood. Enkele elementen samen maken dit boek tot een zeer spannend gegeven voor jongeren. Allereerst is er het gebrek aan moderne snufjes doordat de groep zo authentiek mogelijk de middeleeuwen wil naspelen. Dit zorgt uiteraard voor extra moeilijkheden en gevaren. Daarnaast zijn de personages in het spel moeilijk te doorgronden. Als lezer spit je gaandeweg hun bedoelingen uit en ontrafel je de banden onderling. Tenslotte is er de vloek die op het bos rust en het een heerlijk eng verhaal maakt. Het lijkt allemaal verzonnen en vergezocht maar er blijven maar onverklaarbare dingen gebeuren waardoor je toch zou kunnen gaan twijfelen... Het boek telt wel heel wat bladzijdes maar leest als een trein. De opgebouwde spanning drijft je van hoofdstuk naar hoofdstuk. Een absolute aanrader!

Door Caroline Van Woensel , 15/01/2021

Vaak getipt als de nieuwe Roal Dahl, voor velen de clown van de jury van Britain's Got Talent en voor sommigen ook het frivole gezicht van talloze satirische en absurde sketches uit Little Britain. David Walliams is een Britse comedian die zichzelf als jeugdschrijver heruitvond. Een carrièreswitch die hem geen windeieren gelegd heeft, want hij behoort momenteel tot een van de meest populaire jeugdschrijvers en weet kinderen in alle hoeken van de wereld kostelijk te vermaken met zijn knotsgekke, ondeugende en fantasierijke kortverhalen en jeugdromans. In het eerste volume van 'De grootste ettertjes ter wereld' verzamelt Walliams 10 portretten van de meest ellendige, smerige en monsterlijke kinderen ter wereld. Van de Blèrende Bertha tot Kwijlende Kwinten: hilariteit verzekerd! Al snel ontdekte Walliams echter dat de Grootste Ettertjes Ter Wereld met veel meer waren dan de oorspronkelijke 10 die hij in zijn eerste boek verwerkt had, dus moesten er nog twee andere volumes volgen. Nadien bleek ook dat er tussen de juffen en de meesters ook heel wat ongure figuren zaten waardoor Walliams genoodzaakt was om ook daar een boek over uit te geven. Alleen maar goed nieuws voor de jonge lezers want als het eerste boek in de smaak valt, hoeft de leespret nog niet meteen op te houden. Labels: Emotionele ontwikkeling, Sociale ontwikkeling, Fantasie, Humor, 7j+, 10j+

Door Linde De Vos , 16/12/2020

Nergens in de wereld behoeft de jeugdschrijver Roald een introductie. Prijzen zoals die van de Griffeljury en de Kinderjury, maar ook talloze internationale bekroningen vielen hem ten deel in zijn rijkgevulde carrière als auteur voor het jonge publiek. 'Matilda' valt onder één van zijn meest bekende werken. In 'Matilda' schetst Roald Dahl het portret van een uitzonderlijk begaafd meisje dat als buitenbeentje terecht komt in een vrekkerige oplichtersfamilie die haar niet waarderen noch begrijpen kan. De jonge Mathilda heeft maar één grote wens en dat is om eindelijk naar school te mogen gaan. Na heel lang aandringen, besluiten haar ouders om haar toch naar een school te sturen, maar daar komt ze meteen in aanraking met de vreselijke, kinderhatende directeur Mevrouw Bulstronk. Gelukkig is Matilda niet bang van een listje en weet ze – geholpen door haar bijzondere krachten – Mevrouw Bulstronk steeds te slim af te zijn. Met 'Matilda' pende Roald Dahl een jeugdverhaal dat sterk inspeelt op het gevoel waar vele kinderen wel eens mee worstelen – namelijk dat ze anders zijn en wat hun plaats binnen hun familie is. Ondanks de gebrekkige familiewarmte blijft het verhaal toch een optimistische toon bewaren door de klemtoon te leggen op de unieke talenten en prettige karakter van de bijzondere Matilda. Het resultaat is een hartverwarmend verhaal dat overloopt van fantasie en kinderen kostelijk weet te vermaken met de kolderlijke guitenstreken en avonturen van Mathilda en haar klasgenootjes. Labels: Emotionele ontwikkeling, Sociale ontwikkeling, Fantasie, 7j+, 10j+

Door Linde De Vos , 16/12/2020